Πριν από λίγο καιρό βρέθηκα σε μια όμορφη παραλία έξω από τη Θεσσαλονίκη, με μια ακόμη πιο όμορφη παρέα... Τρεις αγαπημένες μου φίλες, η κόρη μου κι εγώ κάναμε τη βόλτα μας, γελάσαμε, φάγαμε, ήπιαμε, ξαναγελάσαμε, βγάλαμε αμέτρητες φωτογραφίες...
Τελικά φυλακίζονται οι αναμνήσεις???
Η κόρη μου είχε γεμίσει μια μεγάλη σακούλα με κοχύλια από εκείνη την παραλία... Στη φωτογραφία φαίνεται επί το έργον...
Επιστρέφοντας, είχαμε μαζί μας μια φωτογραφική μηχανή και ένα στικάκι γεμάτα φωτογραφίες και μια σακούλα με... 261 κοχύλια (ω ναι, έκατσε και τα μέτρησε το καμάρι μου) για να μας θυμίζουν εκείνο το τριήμερο! Αποφασίσαμε λοιπόν να τα συνδυάσουμε, για να φτιάξουμε μια θαλασσινή κορνίζα...
Ποια φωτογραφία, όμως, να πρωτοδιαλέξουμε? Και γιατί να λείπει από τη φωτογραφία που θα κορνιζώσουμε, αυτή που τράβηξε τη φωτογραφία??? Έτσι, επιλέξαμε δύο φωτογραφίες... Η παλιά, διπλή κορνίζα που έμενε στο συρτάρι γιατί είχε σπάσει, ήταν ό,τι έπρεπε! Με θερμή σιλικόνη κόλλησα το σπασμένο μέρος κι έπειτα τα κοχύλια στην επιφάνεια της κορνίζας!!!
Αν και όχι δύσκολη, ήταν μια από τις αγαπημένες μου κατασκευές, γιατί κουβαλά μαζί της μια υπέροχη ανάμνηση, μπόλικη θετική ενέργεια και κάτι από τη θάλασσα!!!
Τελικά, τα ομορφότερα πράγματα στη ζωή... δεν είναι πράγματα!
Καιρό είχα να σας δείξω κάποια από τα κοσμηματάκια μου... Η αλήθεια είναι πως αυτή την εποχή μου έπεσαν όλα μαζεμένα... και τρέχω να προλάβω! Όλα μαζεμένα λοιπόν θα σας δείξω και τα πολύχρωμα κολιέ που έχω φτιάξει και ελπίζω να μην σας κουράσω...
Ξεκινάμε με καρδιές ...
"Red burning heart" ~ χαουλίτης, λευκό και κόκκινο κοράλλι!
"Turquoise funky heart" ~ χαουλίτης, τυρκουάζ, πέρλες και γυάλινες χάντρες!
Αστεράκια...
"Up to the stars" ~ χρωματιστά αστεράκια, πέρλες και γυάλινες χάντρες!
Γραπτά κολιέ με πολύχρωμα μηνύματα...
"Queen" ~ Γυάλινες χάντρες, πλαστικά γραμματάκια με πολύχρωμο μήνυμα!
"Bitch" ~ Πέρλες, πλαστικά γραμματάκια με πολύχρωμο μήνυμα!
"Wow" ~ Πέρλες, πλαστικά γραμματάκια με πολύχρωμο μήνυμα!
Τα χρώματα του ουράνιου τόξου συγκεντρωμένα εδώ...
# λεπτομέρειες #
Και τελευταίο ένα μακρύ εναλλακτικό κολιέ...
Μακρύ κολιέ με ξύλινες χάντρες και χάντρες τυλιγμένες με κλωστές!
*******
Θα σας αφήσω μ' αυτό το τραγούδι που τόσο αγαπώ...
*******
"Το ουράνιο τόξο που διαρκεί πάνω από 15 λεπτά, δεν το προσέχει πια κανείς". (Goethe)
*******
Καλή επιτυχία στα παιδιά που δίνουν εξετάσεις... Να είστε όλοι καλά!!!
Πέρασε, λοιπόν, και το Πάσχα για φέτος... και δεν αναφέρομαι φυσικά στο τέλος των διακοπών, αλλά στο έθιμο κατά το οποίο αποχαιρετούμε, ή αλλιώς "ξεπροβοδίζουμε" την Πασχαλιά στην Δεσκάτη...
Την Παρασκευή μετά το Πάσχα, ανήμερα της Ζωοδόχου Πηγής, στήνεται στην κεντρική πλατεία ο "τρανός χορός", με τραγούδια της περιοχής. Οι στίχοι τους είναι συμβολικοί (αναφέρονται κυρίως στη σκλαβιά από τους Τούρκους) και στην αρχή ο τόνος είναι λυπητερός... Στην πορεία όμως σχηματίζεται η "Ανδρομάνα", ανθρώπινη πυραμίδα σε τρία πατώματα και οι ρυθμοί των τραγουδιών γίνονται γρήγοροι και εύθυμοι... Ο κόσμος τραγουδά: "Ώρα καλή σου Πασχαλιά και πίσω να γυρίσεις..."
Ανδρομάνα - Δεσκάτη 10-5-2013
Η "Ανδρομάνα", όπως και τα περισσότερα έθιμα της χώρας μας, ξεκίνησε την εποχή της Τουρκοκρατίας και βοηθούσε στο να περνούν οι κάτοικοι της περιοχής τα μηνύματα της επανάστασης και της ελευθερίας με αλληγορικό τρόπο.
Όπως διάβασα εδώ, η "Ανδρομάνα" συμβολίζει την Παναγία, που παρά τον πόνο της Μεγάλης Εβδομάδας διατήρησε μέσα της την ανδρεία, ενώ κατά μια άλλη εκδοχή συμβολίζει την Άνοιξη που ξαναγεννιούνται όλα, όπως ανέμεναν οι σκλαβωμένοι Έλληνες να γίνει με την Ελλάδα.
Μοιράστηκα αυτό το έθιμο μαζί σας, μετά από πρόσκληση από το Δελφινάκι για τα πασχαλινά έθιμα του τόπου μας...
Πριν από καιρό, η Ρένα μας είχε
προσκαλέσει να παρουσιάσουμε τα αγαπημένα μας παλιά αντικείμενα. Αμέσως θυμήθηκα τα αγαπημένα υφασμάτινα κουκλάκια που είχα από μικρή και που είχε φτιάξει η μαμά μου στα σχολικά της χρόνια στο ίδρυμα… Ο λόγος που καθυστέρησα να σας τα δείξω είναι ότι δεν θυμόταν η μαμά μου πού τα είχε καταχωνιάσει και δεν ήθελα να κάνω ανάρτηση χωρίς αυτά. Με τις δουλειές για τις γιορτινές μέρες του Πάσχα, όμως, τα βρήκαμε... και λίγο πριν τη λήξη του παιχνιδιού, σας παρουσιάζω τη δική μου συμμετοχή. Ξεκινάμε ένα σύντομο ταξίδι στο
παρελθόν???
Όπως σας είπα, τα κουκλάκια αυτά τα είχε φτιάξει η μαμά μου στα σχολικά της χρόνια. Χρονολογούνται δηλαδή γύρω στο 1955 με 1960, μα
όταν ήμουν μικρή διακοσμούσαν την κουρτίνα στο παιδικό μου δωμάτιο! Ενίοτε τα ξεκρεμούσα και έπαιζα κουκλοθέατρο!
Αυτό είναι ένα σχολικό βιβλίο μαθηματικών της Γ’ Γυμνασίου, από το 1972 όπως φαίνεται και στη φωτογραφία…
Όταν το «ξέθαψε» η θεία μου, το χάρισε σε
μένα. Πρέπει να ήταν «γουρλίδικο», γιατί το επόμενο καλοκαίρι πέρασα στο
Μαθηματικό Ιωαννίνων!
Η πορσελάνινη κούκλα σε περιστρεφόμενο μουσικό κουτί είναι δώρο του μπαμπά μου στη μαμά μου από την εποχή που ζούσαν στην Ελβετία, γύρω στο 1970. Η μουσική που βγάζει είναι τόσο γλυκιά, που από μικρή τη λάτρευα!
H Νίκη και η Μαργαρίτα από το Mommy Wiki μου χάρισαν αυτό το βραβείο:
Κορίτσια μου, σας ευχαριστώ πάρα πολύ..... Με τη σειρά μου, θα χαρίσω αυτό το βραβείο σε όσους και όσες με διαβάζουν!!!
Το βάψιμο των πασχαλινών αυγών πάντα μου άρεσε πολύ... Είναι που έχει να κάνει με χρώματα και βαφές, που τόσο αγαπώ! Μικρή τα στόλιζα με χαλκομανίες και το βράδυ της Ανάστασης καμάρωνα, από τη μια για τη λαμπάδα μου και από την άλλη για το πολύχρωμο αυγουλάκι μου, που βέβαια τελικά κατέληγε σπασμένο! :P Tα τελευταία χρόνια, αντί να το πάρω απόφαση πως έχω πια μεγαλώσει, συνεχίζω να βάφω πολύχρωμα και παιχνιδιάρικα αυγά, έχοντας... συνεργάτη την κόρη μου!
Σήμερα λοιπόν, κατά το έθιμο, βάψαμε κι εμείς... ή καλύτερα ζωγραφίσαμε τα πασχαλινά αυγά...
Να σας συστήσω το Σπιρτούλη και τη Φακιδομύτη!
Κι αυτά είναι τα αυγά που είχαμε βάψει πέρσι... Η χαρά του παιδιού κυριολεκτικά!!!
Η Ροδούλα μας ετοίμασε μια πανέμορφη κάρτα για να μας ευχηθεί...
Αν και η Ροδούλα είναι μετριόφρων, εγώ έχω να πω πως η κάρτα είναι υπέροχη, γιατί είναι φτιαγμένη με πολλή αγάπη!!!
Και αυτή την ηλεκτρονική κάρτα την έφτιαξε και μου την έστειλε η Φανή... Σ' ευχαριστώ πολύ Φανή μου!!!
